Jestem hodowcą psów. Ze względów etycznych (za bardzo kocham moje zwierzęta i nie lubię trzymać ich zamkniętych) nie prowadzę hodowli kojcowej – mam hodowlę domową. Zanim zostałam hodowcą popełniłam kilka błędów i myślę, że warto wziąć pod uwagę kilka punktów ważnych przy podejmowaniu takiej decyzji.
Hodowla ZKWP – FCI
Przede wszystkim trwa dyskusja, czy prowadzić hodowle zarejestrowane w związku kynologicznym czy w jakimkolwiek innym związku. Ja jestem posiadaczem hodowli psów posiadających rodowody FCI. Dlaczego? Decydując się na przystąpienie do Związku Kynologicznego w Polsce musisz posiadać psy posiadające rodowody FCI. Związek określa zasady dla każdej rasy i warunki, które musi spełnić pies, aby być zarejestrowany jako pies hodowlany i suka hodowlana. Jest to temat na odrębny artykuł. Jednak przede wszystkim suka/ pies musi spełnić kilka warunków, aby być dopuszczonych do hodowli, nie posiadać wad, poważnych chorób dziedziczonych czy też nie wykazywać się agresywnością lub przejść tzw. Testy psychiczne.
Nabycie psa
Aby założyć hodowlę zarejestrowaną w ZKWP, trzeba nabyć sukę, która otrzymała metrykę firmowaną przez Związek. Jeśli nabywacie takiego psa, warto podpisać umowę z hodowcą, a wraz z nią hodowca powinien wydać metrykę oraz książeczkę zdrowia z wpisami od weterynarza (dotychczasowe szczepienia). W metryce będziecie widzieć, czy pies może być przeznaczony do hodowli i rozrodu czy posiada jakieś wady. Jeśli hodowca nie wydaje Wam metryki, oznacza to, iż albo hodowla nie jest zarejestrowana w ZKWP albo pies/suka posiada jakieś wady, które hodowca próbuje ukryć. Hodowca powinien Wam również okazać rodowody rodziców, gdzie znajdziecie wszystkie niezbędne informacje i np. kwalifikacje rodziców do hodowli. Uwaga – jeśli otrzymacie metrykę powinniście się zarejestrować jako właściciel psa w lokalnym oddziale ZKWP i wówczas otrzymacie oficjalny rodowód psa.
Zdobycie uprawnień
Nabycie psa to dopiero początek drogi. Potem trzeba przejść żmudną drogę wychowania psa, jak również wystawiania go na różnych wystawach. Pies/suka musi zaliczyć co najmniej 3 oceny bardzo dobre na wystawach przyznane przez różnych sędziów (uwaga: w czasie pandemii koronawirusa jest to tzw. przegląd hodowlany). Oceny te muszą być przyznane po skończeniu przez psa/ sukę co najmniej 15 miesięcy. Dodatkowo różne rasy mają różne dodatkowe wymagania, które suka/pies musi zaliczyć aby uzyskać uprawnienia suki hodowlanej czy reproduktora. W wielu rasach są to prześwietlenia stawów z określonym w rasie wynikiem czy zdanie testów psychicznych. Psy/suki, które zaliczą te wszystkie wymagania (szczegóły znajdziecie w regulaminie ZKWP) są wpisywane jako pies/suka hodowlana.
Warunki lokalowe
Jeśli planujemy hodowlę, musimy zastanowić się, czy mamy odpowiednie warunki lokalowe. Musimy znaleźć miejsce dla suki, gdzie urodzi i będzie wychować szczenięta. Powinno to być miejsce zapewniające spokój dla niej, ale również np. łatwe w utrzymaniu czystości. Na początku suka będzie sprzątać po szczeniakach, jednak gdy staną się większe wówczas zaczną na początku załatwiać się w miejscu przebywania. Warto więc również zadbać, aby szczeniaki mogły często i łatwo wychodzić na zewnątrz pomieszczenia. Wówczas zyskują również przyszli właściciele – psy uczą się utrzymywania czystości. Stawiam zawsze pod znakiem zapytania miejsca, gdzie szczenięta nie mają możliwości wychodzenia na zewnątrz, a załatwiają się np. przez cały czas na podkłady. Jeśli takie szczenię pozostanie do 8 tygodnia u hodowcy, jest bardzo prawdopodobne iż w przyszłości będzie problem z utrzymaniem czystości i przyszłego właściciela czeka ciężka praca związana z uczeniem właściwych nawyków.
Jak zwykle, jeśli macie więcej pytań, piszcie do mnie. Kolejne artykuły wkrótce.
